Kształcenie kursowe dotyczy w większości ludzi dorosłych, którzy w przeciwieństwie do dzieci są w jakiś sposób ukształtowani pod względem dydaktycznym i osobowościowym. Dorosły, mimo postępującego procesu starzenia się biologicznego, przez całe życie dysponuje potencjałem rozwoju i możliwościami uczenia się. Ważnym elementem w tym przypadku jest dobór odpowiednich metod i dostosowanie procesu dydaktycznego po poziomu, wieku i sprawności intelektualnej. Nie bez znaczenia jest chęć zaangażowania się „słuchacza”. Człowieka dorosłego cechuje pewna stabilizacja myślowo-działaniowa wynikająca ze zdobytego już doświadczenia życiowego i zawodowego. Dlatego sposób pracy z takim „uczniem” wymaga szczególnego zaplanowania nauki, w tym doboru właściwych (dopasowanych) metod nauczania, które pozwolą dotrzeć z nową wiedzą, jak również wykorzystać posiadane przez „dorosłego” doświadczenie życiowe.