Roczny wymiar urlopu wypoczynkowego został określony w art. 154 § 1 KP i w zależności od stażu pracy wynosi odpowiednio 20 dni dla pracownika zatrudnionego krócej niż 10 lat oraz 26 dni dla pracownika zatrudnionego co najmniej 10 lat. Urlop wypoczynkowy w takim wymiarze przysługuje pracownikom zatrudnionym na pełnym etacie. W przypadku pracownika zatrudnionego na część etatu wymiar ten ulega przeliczeniu w sposób proporcjonalny do wymiaru etatu. Ustalona w ten sposób liczba dni urlopu wypoczynkowego nie może przekroczyć wymiaru wskazanego w art. 154 § 1 KP. Przy czym w systemie prawnym obowiązuje szereg przepisów, które określonym grupom zawodowym lub osobom o szczególnym statusie przyznają prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego po spełnieniu określonych przesłanek bądź przyznają urlop na odrębnych zasadach (zamiast urlopu kodeksowego) w wymiarze wyższym od kodeksowego (np. nauczyciele podlegający Karcie Nauczyciela).
Jak i kiedy zapoznać pracowników ze zmianami regulaminu pracy, w przypadku ich usprawiedliwionej nieobecności?
W 2023 r. do Państwowej Inspekcji Pracy wypłynęło 11 skarg dotyczących przepisów o kontroli trzeźwości oraz dwie skargi w sprawie kontroli na obecność środków psychoaktywnych - przekazała PAP rzeczniczka prasowa w Głównym Inspektoracie Pracy Agnieszka Sopińska-Jaremczak.
MRPiPS przekazało do Komitetu Stałego Rady Ministrów projekt nowelizacji Kodeksu pracy, wdrażający dyrektywę w sprawie ochrony pracowników przed działaniem czynników rakotwórczych lub mutagenów, rozszerzoną o substancje reprotokstyczne.
Przepis art. 15 ustawy z dnia 27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 44) wprowadza pewne ograniczenia i zakazy w zakresie zatrudniania osób niepełnosprawnych. Dotyczą one norm czasu pracy oraz pracy w nocy i godzinach nadliczbowych. Jednym ze sposobów wyłączenia konieczności stosowania tychże ograniczeń i zakazów jest uzyskanie zgody lekarza wydanej na zasadach art. 16 ustawy. Aby tak się stało, musi ona spełnić pewne warunki.
Mniej przepracowanych godzin w tygodniu, to mniej wytworzonych dóbr i usług oraz wyższe koszty dla przedsiębiorstw - mówią PAP przedstawiciele pracodawców. Związki zawodowe wskazują, że rozwiązanie wpływa na większą wydajność pracowników, obawiają się jednak obniżki wynagrodzeń.
W wyniku nowelizacji rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30.12.2016 r. w sprawie świadectwa pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1862 ze zm.), która weszła w życie z dniem 23.05.2023 r., zmianie uległ wzór świadectwa pracy. Zmiana ta w głównej mierze polegała na dodaniu trzech rubryk służących wpisaniu informacji o fakcie korzystania z nowych uprawnień, tj.: zwolnienia z powodu działania siły wyższej (art. 148(1) KP), urlopu opiekuńczego (art. 173(1) KP) oraz liczby dni świadczenia pracy zdalnej okazjonalnej (art. 67(33) § 1 KP). Ponadto, modyfikacji uległa rubryka służąca zamieszczeniu informacji o wykorzystaniu urlopu rodzicielskiego. Treść przedmiotowej rubryki nie została zsynchronizowana z brzmieniem § 2 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia, co w praktyce może spowodować niekorzystne konsekwencje dla pracowników.
Czy pracownikowi należy się odprawa pieniężna, jeżeli przy wypowiedzeniu zmieniającym nie przyjął on nowych warunków pracy i nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy?
Chciałabym, żeby w tej kadencji doszło do skrócenia tygodnia pracy - powiedziała w poniedziałek szefowa MRPiPS Agnieszka Dziemianowicz-Bąk. Według minister Polacy są jednymi z najdłużej pracujących w UE, przez co brakuje im czasu dla siebie i dla rodziny.
Główny inspektor pracy Katarzyna Łażewska-Hrycko powiedziała PAP, że według wstępnych danych w 2023 r. do Państwowej Inspekcji Pracy wpłynęły ponad 44 tys. skarg, w których skarżący wskazali prawie 75,7 tys. problemów.