Będą zmiany w ustawie o delegowaniu pracowników

Do konsultacji społecznych został skierowany projekt nowelizacji ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług. Projekt został przygotowany przez MRPiPS.

Projekt ustawy o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw ma na celu wdrożenie do polskiego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/957 z dnia 28 czerwca 2018 r. zmieniającej dyrektywę 96/71/WE dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług.

Dyrektywa 2018/957 przewiduje, że po okresie delegowania pracownik będzie objęty prawem kraju przyjmującego. Obecnie przepisy wymagają by pracownik delegowany otrzymywał przynajmniej pensję minimalną kraju przyjmującego, ale wszystkie składki socjalne odprowadzał w państwie, które go wysyła. Zmiany przepisów w tej sprawie przewidują wypłatę wynagrodzenia na tych samych zasadach, jak w przypadku pracownika lokalnego. Zaproponowane zmiany mają wejść w życie w lipcu 2020 r.

Nowelizowana ustawa o delegowaniu pracowników określa zasady:

  • delegowania pracowników na terytorium RP w ramach świadczenia usług;
  • kontroli przestrzegania przepisów o delegowaniu pracowników (warunki zatrudniania) oraz realizacji obowiązków informacyjnych związanych z delegowaniem;
  • współpracy z właściwymi organami innych państw UE w zakresie delegowania pracowników na i z terytorium RP;
  • ochrony pracowników delegowanych na i z terytorium RP;
  • postępowania związanego z realizacją wniosków o powiadomienie o decyzji w sprawie nałożenia na pracodawcę delegującego na terytorium RP kary lub grzywny oraz ich egzekucji.

Jakie zmiany zachodzą w ustawie z dnia 10 czerwca 2016 r. o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług?

Do najważniejszych zmian, jakie mają nastąpić w ustawie o delegowaniu pracowników zaliczamy m.in.:

  1. Zmianę definicji pracodawcy delegującego pracownika na terytorium RP oraz pracodawcy delegującego pracownika z terytorium RP

Jak czytamy w uzasadnieniu projektu, dyrektywa 2018/957 wymaga, aby pracownik, który został wynajęty pracodawcy użytkownikowi przez agencję pracy tymczasowej lub agencję pośrednictwa pracy, która kieruje go do wykonywania pracy w ramach transnarodowego świadczenia usług na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo, w którym pracownik zwyczajowo pracuje dla agencji pracy tymczasowej lub dla agencji pośrednictwa pracy, lub dla pracodawcy użytkownika, był uznawany za delegowanego na terytorium tego państwa członkowskiego przez agencję pracy tymczasowej lub agencję pośrednictwa pracy, z którą pracownik ten pozostaje w stosunku pracy.

  1. Modyfikacje minimalnych warunków zatrudnienia

Proponuje się zmianę art. 4 ust. 2 pkt 3 ustawy, polegającą na zastąpieniu pojęcia „minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie odrębnych przepisów” – pojęciem „wynagrodzenia za pracę”.

Pracodawca delegujący pracownika na terytorium Polski będzie musiał zapewnić mu minimalne warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikające z Kodeksu pracy. Warunki te obejmują obecnie m. in. normy i wymiar czasu pracy oraz okresy odpoczynku dobowego i tygodniowego, wymiar urlopu wypoczynkowego, minimalne wynagrodzenie za pracę, bezpieczeństwo i higienę pracy, ochronę pracownic w okresie ciąży i urlopu macierzyńskiego, zasady równego traktowania oraz zakaz dyskryminacji w zatrudnieniu.

Dodano także nowy warunek zatrudnienia – wypłatę należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową z miejsca pracy na terytorium RP, do którego pracownik został delegowany.

  1. Wprowadzenie 12-miesięcznego okresu gwarancji stosowania minimalnych warunków zatrudnienia

Projekt zakłada także wprowadzenie 12-miesięcznego okresu gwarancji stosowania minimalnych warunków zatrudnienia. Z brzmienia tego przepisu wynika, że przez pierwszy rok każdy pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP (z wyłączeniem agencji pracy tymczasowej oraz agencji pośrednictwa pracy) będzie miał obowiązek zapewnić mu minimalne warunki zatrudnienia. Po tym okresie obligatoryjny poziom gwarancji warunków zatrudnienia będzie uzależniony od określonego zachowania takiego pracodawcy.

  1. Wprowadzenie możliwości złożenia umotywowanego powiadomienia

Proponuje się wprowadzenie możliwości umotywowanego powiadomienia, zgodnie z którym pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP zapewnia mu warunki zatrudnienia przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, nieprzekraczający jednak 18 miesięcy od dnia rozpoczęcia świadczenia usług. W takiej sytuacji pracodawca musi złożyć umotywowane powiadomienie do Państwowej Inspekcji Pracy.

Takie powiadomienie powinno zawierać co najmniej:

  • dane identyfikacyjne pracodawcy, o których mowa w art. 24 ust. 3 pkt 1 ustawy;
  • datę, w której upływa okres 12 miesięcy delegowania,
  • dane pracownika delegowanego na terytorium RP obejmujące jego imię i nazwisko, datę urodzenia oraz obywatelstwo, wobec którego mają być stosowane warunki zatrudnienia w zakresie określonym w art. 4 ust. 2 ustawy;
  • adres miejsca pracy pracownika delegowanego na terytorium RP,
  • umotywowanie potrzeby świadczenia usług po upływie okresu 12 miesięcy delegowania.
  1. Wprowadzenie zasady sumowania okresów delegowania pracowników wykonujących to samo zadanie w tym samym miejscu

Projekt wprowadza także zasady sumowania okresów delegowania pracowników wykonujących to samo zadanie w tym samym miejscu. Zaproponowano, by przy obliczaniu okresów delegowania ( tj. 18 miesięcy – w przypadku złożenia umotywowanego powiadomienia do PIP lub po przekroczeniu 12 miesięcy – w przypadku braku takiego powiadomienia),  sumować należy okres delegowania wszystkich pracowników delegowanych na terytorium RP kolejno przez danego pracodawcę delegującego pracownika na terytorium RP do wykonywania tego samego zadania w tym samym miejscu.

  1. Modyfikacja zadań i uprawnień Państwowej Inspekcji Pracy

Propozycja modyfikacji polega na rozszerzeniu zakresu informacji o warunkach zatrudniania, udzielanej przez Państwową Inspekcję Pracy na wniosek zainteresowanego. Proponuje się także dodanie przepisu, zgodnie z którym Państwowa Inspekcja Pracy będzie miała prawo występować do podmiotów i organów wymienionych w art. 12 ust. 1 i 2 ustawy (tj. pracodawcy delegującego pracownika z terytorium RP, przedsiębiorcy, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a także naczelników urzędów skarbowych i innych organów administracji publicznej) z żądaniem albo z wnioskiem udzielenia niezbędnych informacji dotyczących delegowania pracownika z terytorium RP, w przypadku podejrzenia naruszenia przepisów państwa członkowskiego, do którego skierowany został pracownik delegowany z terytorium RP.

Więcej o zmianach w omawianej ustawie można wyczytać z projektu nowelizacji ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw, zamieszczonego na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Rządowego Centrum Legislacji.

Podstawa prawna:

  1. Ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2206).

Źródła pomocnicze:

  1. www.rcl.gov.pl

Skomentuj