Krajowy plan działań na rzecz zatrudnienia

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie Krajowego planu działań na rzecz zatrudnienia na lata 2015-2017, przedłożoną przez ministra pracy i polityki społecznej. 10.03.2015.

Uchwała w sprawie Krajowego planu działań na rzecz zatrudnienia na lata 2015-2017

„Krajowy plan działań na rzecz zatrudnienia na lata 2015-2017” (KPDZ) będzie służył wytyczaniu kierunków polityk państwa w dziedzinie rynku pracy, dotyczących szczególnie: promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej.

Celem głównym wskazanym w dokumencie jest wzrost wskaźnika zatrudnienia do 68,1 proc. W 2017 r. dla osób w wieku 20-64 lat. Jego osiągnięcie wymaga zmniejszenia stopy bezrobocia ogółem i zwiększenia aktywności zawodowej.

W KPDZ przyjęto dwa priorytety: zwiększenie efektywności zarządzania rynkiem pracy w celu wsparcia wzrostu zatrudnienia oraz zwiększenie adaptacyjności na rynku pracy.

W ramach pierwszego priorytetu będą realizowane takie m.in. zadania:

— wspieranie młodych na rynku pracy (chodzi o osoby w wieku 15-24 lat, w tym zwłaszcza pozostające jednocześnie poza zatrudnieniem, edukacją i szkoleniem, czyli tzw. NEET; wsparciem objęte będzie ok. 4,5 tys. osób);

— doskonalenie działania Krajowego Funduszu Szkoleniowego i jego promocja wśród pracodawców;

— wspieranie powiatowych i wojewódzkich urzędów pracy w monitorowaniu zawodów, nadwyżkowych i deficytowych, z pomocą specjalnego narzędzia informatycznego;

— wspieranie przedsiębiorstw, które ucierpiały z powodu ograniczeń w eksporcie towarów do innych krajów (chodzi o ochronę zatrudnienia w firmach, w których przejściowo pogorszyły się warunki prowadzenia działalności gospodarczej wskutek spadku obrotów);

— doskonalenie usług pośrednictwa pracy i poradnictwa zawodowego świadczonych przez publiczne służby zatrudnienia (chodzi m.in. o wykorzystywanie tzw. profilowania pomocy przez urzędy pracy, czyli dostosowanie jej do potrzeb bezrobotnych);

— wdrażanie systemu pożyczkowego w ramach programu „Pierwszy biznes” (chodzi o wspieranie przedsiębiorczości, w tym akademickiej);

— wspieranie tworzenia partnerstw na rzecz zatrudnienia na poziomie lokalnym (np. tworzenie i wsparcie działalności sieci współpracy międzysektorowej na rzecz aktywizacji młodych);

— sięganie po niewykorzystane zasoby na rynku pracy, czyli po biernych zawodowo i cudzoziemców (cudzoziemcy, objęci ochroną międzynarodową w Polsce, uzyskają pomoc w wejściu na rynek pracy przez udział w szkoleniach zawodowych, przewidziano również aktywizację zawodową rolników i ich domowników, w tym przez umożliwienie im zatrudnienia poza rolnictwem).

Drugi priorytet przewiduje realizację miedzy innymi takich zdań, jak:

— wspieranie mobilności zawodowej pracowników na europejskim rynku pracy przez usługi realizowane w ramach sieci EURES na rzecz poszukujących pracy i pracodawców;

— zwiększenie mobilności społeczno-zawodowej młodzieży defaworyzowanej na rynku pracy (chodzi o kształtowanie wśród młodzieży w wieku 15-18 lat aktywnej postawy w nabywaniu kompetencji niezbędnych na rynku pracy, np. przez udział w kursach i szkoleniach, oraz kompensowanie deficytów społecznych wśród młodych zagrożonych wykluczeniem społecznym);

— kontynuację programu taniego budownictwa mieszkaniowego (powinno to przyczynić się do większej mobilności ludzi poszukujących pracy i aktywizacji zawodowej wykluczonych społecznie);

— wspieranie edukacji zawodowej i ustawicznej (np. realizacja projektu „Akademia PARP”, którego celem jest podnoszenie umiejętności i kompetencji osób, firm i instytucji szkoleniowych w zakresie jakości szkoleń online oraz podniesienie umiejętności i kwalifikacji przedsiębiorców, pracowników i osób zamierzających rozpocząć działalność gospodarczą);

— rozwój internetowego systemu informacji edukacyjno-zawodowej powiązanego z rynkiem pracy;

— poprawa jakości i atrakcyjności kształcenia zawodowego oraz jego dostosowanie do potrzeb rynku pracy;

— wdrożenie Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji (w praktyce chodzi o wzrost liczby osób legitymujących się kwalifikacjami o wysokiej wiarygodności);

— realizacja działań służących zwiększaniu szans na rynku pracy absolwentów szkół wyższych (np. kształcenie z uwzględnieniem potrzeb gospodarki);

— wspieranie osób marginalizowanych na rynku pracy, czyli takich które mają problemy z wejściem i powrotem na rynek pracy oraz utrzymaniem się na nim (chodzi o osoby młode, długotrwale bezrobotne, kobiety, osoby 50+, grupę NETT, a także rodziców z małymi dziećmi, osoby niepełnosprawne);

— wspieranie tworzenia nowych miejsc pracy, zwłaszcza w branżach gospodarczych o wysokim potencjale wzrostu zatrudnienia i w sektorze ekonomii społecznej.

Na program w ciągu 3 lat jego realizacji zaplanowano 29 915 297 tys. zł, w tym środki krajowe – 26 652 737 tys. zł i zagraniczne – 3 262 560 tys. zł.

Źródło: www.premier.gov.pl

Skomentuj