Palenie w pracy = kłopot dla pracodawcy?

W każdym zakładzie pracy mogą zdarzyć się osoby palące. Każdy dobrowolnie, jako osoba dorosła ma prawo decydować o swoim nałogu. Czy jednak w miejscu pracy palacze powinni zapomnieć o paleniu?

Palenie tytoniu jest sprawą indywidualną. Pracodawca nie może nakazać pracownikowi rzucenia palenia, może natomiast ograniczyć lub całkiem wyeliminować palenie papierosów na terenie swojego zakładu. W takim przypadku pracownik będzie zmuszony zaprzestać palenia w czasie pracy.

Kwestie związane z zakazem palenia uregulowane są w Ustawie z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (J.t.: Dz. U. z 2017 r. poz. 957 z późn. zm.).

Zgodnie z powołanym aktem prawnym, zakaz palenia wyrobów tytoniowych obowiązuje:

1. na terenie zakładów opieki zdrowotnej i w pomieszczeniach innych obiektów, w których są udzielane świadczenia zdrowotne,
2. na terenie jednostek organizacyjnych systemu oświaty oraz jednostek organizacyjnych pomocy społecznej,
3. na terenie uczelni,
4. w pomieszczeniach zakładów pracy,
5. w pomieszczeniach obiektów kultury i wypoczynku do użytku publicznego,
6. w lokalach gastronomiczno-rozrywkowych,
7. w środkach pasażerskiego transportu publicznego raz w obiektach służących obsłudze podróżnych,
8. na przystankach komunikacji publicznej,
9. w pomieszczeniach obiektów sportowych,
10. w ogólnodostępnych miejscach przeznaczonych do zabaw dzieci,
11. w innych pomieszczeniach dostępnych do użytku publicznego.

Pomimo wprowadzenia zakazu palenia w wyżej wymienionych miejscach, ustawodawca dopuszcza tworzenie przez pracodawcę specjalnie wydzielonych miejsc do palenia, tzw. palarni.

Palarnia – wyodrębnione konstrukcyjnie od innych pomieszczeń i ciągów komunikacyjnych pomieszczenie, odpowiednio oznaczone, służące wyłącznie do palenia wyrobów tytoniowych, w tym nowatorskich wyrobów tytoniowych, lub papierosów elektronicznych, zaopatrzone w wywiewną wentylację mechaniczną lub system filtracyjny w taki sposób, aby dym tytoniowy, para z papierosów elektronicznych lub substancje uwalniane za pomocą nowatorskiego wyrobu tytoniowego nie przenikały do innych pomieszczeń.

Właściciel lub zarządzający może wyznaczyć palarnię:

• w domach pomocy społecznej lub domach spokojnej starości;
• w całodobowych oddziałach psychiatrycznych, z wyłączeniem oddziałów dysponujących warunkami wzmocnionego i maksymalnego zabezpieczenia;
• w hotelach;
• w obiektach służących obsłudze podróżnych;
• na terenie uczelni;
• w pomieszczeniach zakładów pracy;
• w lokalach gastronomiczno-rozrywkowych.

Pamiętać należy jednak, że przepis ten nie jest obligatoryjny. Pracodawca może ale nie musi wyznaczyć miejsca do palenia na terenie zakładu.

Pracodawca ma prawo na terenie wprowadzić całkowity zakaz palenia, który zostanie przez niego określony w regulaminie pracy. 

Za nie umieszczenie informacji o zakazie palenia tytoniu grozi kara grzywny od 2.000 zł. Natomiast dla osób palących w miejscach objętych zakazem może grozić kara grzywny do 500 zł.

Papieros tradycyjny, a e-papieros

W ostatnich latach coraz popularniejsze stają zamienniki tradycyjnych papierosów, czyli tzw. e–papierosy.

Papieros – zrolowany tytoń, który może być spożywany w drodze procesu spalania; za papierosy uznaje się:

a) tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarem albo cygaretką,

b) tytoń zrolowany, który w drodze nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej,

c) tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany w bibułę papierosową;

Papieros elektroniczny – wyrób, który może być wykorzystywany do spożycia pary zawierającej nikotynę za pomocą ustnika, lub wszystkie elementy tego wyrobu, w tym kartridże, zbiorniki i urządzenia bez kartridża lub zbiornika, natomiast palenie papierosów elektronicznych jest to spożycie pary zawierającej nikotynę, wydzielanej przez papieros elektroniczny.

Zasadniczą różnicą w wymienionych definicjach jest uznawanie tradycyjnego papierosa za wyrób tytoniowy, a e-papieros już nie. W związku z tym e-papierosy nie mieszczą się w definicji wyrobów tytoniowych.