Wymagania dot. wyposażenia instalacji elektrycznych

Poprawnie wykonana instalacja elektryczna pozwala na bezpieczne korzystanie ze źródeł zasilania, dzięki czemu możliwe staje się użytkowanie z wielu przyrządów i sprzętów codziennego użytku.

Najważniejszą zasadą w zaprojektowaniu i montowaniu instalacji elektrycznych powinno być spełnienie obowiązujących wymogów bezpieczeństwa.

W skład typowej instalacji elektrycznej wchodzi kilka różnego rodzaju elementów. Przede wszystkim są to złącza, przyłącza, wewnętrzne linie zasilające itp. Przyjrzymy się zatem nieco bliżej poszczególnym elementom instalacji elektrycznej.

Instalacjami elektrycznymi nazywamy zespół współpracujących ze sobą elementów elektrycznych o skoordynowanych parametrach technicznych, o napięciu znamionowym do 1000 V prądu przemiennego i 1500 V prądu stałego, przeznaczonego do doprowadzenia energii elektrycznej z sieci rozdzielczej do odbiorników.

W zależności od charakteru odbiorników energii elektrycznej, instalacje elektroenergetyczne możemy podzielić na instalacje oświetleniowe i siłowe.

Instalacje oświetleniowe to instalacje zasilające źródła światła oraz instalacje urządzeń grzejnych małej mocy, wykorzystywane w gospodarstwach domowych i w budynkach mieszkalnych.

Natomiast instalacje siłowe to instalacje zasilające trójfazowe silniki, przemysłowe urządzenia grzejne oraz urządzenia do ogrzewania pomieszczeń. W zależności od miejsca występowania instalację tę można podzielić na:

  • instalacje nieprzemysłowe, nazywane również instalacjami w budownictwie ogólnym (mieszkaniowe, biurowe, szkolne, w budynkach użyteczności publicznej itp.),
  • instalacje przemysłowe, występujące w zakładach przemysłowych, górniczych, rolniczych, itp. Dodatkowo można je podzielić ze względu na czas użytkowania na instalacje stałe i tymczasowe (prowizoryczne).

Do elementów instalacji elektrycznej zaliczamy:

  • przewody,
  • elektrotechniczny sprzęt instalacyjny,
  • rozdzielnice,
  • urządzenia automatyki i sterowania.

Biorąc pod uwagę funkcje spełniane przez poszczególne elementy w instalacjach wyróżnia się:

  • przyłącze,
  • złącze,
  • rozdzielnicę główną,
  • wewnętrzne linie zasilające,
  • instalacje odbiorcze.

Przyłącze jest to odcinek linii elektrycznej łączący zewnętrzną sieć zasilającą (dostawcę energii) ze złączem znajdującym się w danym budynku. Przyłącze można wykonać w dwojaki sposób, jako kablowe lub napowietrzne. Sposób wykonania zależy jest od rodzaju sieci elektroenergetycznej.

Złącze jest to urządzenie służące do wykonywania połączenia sieci zasilającej obiekt z instalacją odbiorczą, bezpośrednio lub za pośrednictwem wewnętrznych linii zasilających. Złącze zawiera główne zabezpieczenie instalacji danego obiektu. Najlepiej, gdy jest umiejscowione w ogólnodostępnym punkcie, który jest jednocześnie przystosowany do określonego rodzaju przyłącza.

Rozdzielnia główna jest to element instalacji elektrycznej występujący w przypadku, gdy z jednego złącza zasilana jest więcej niż jedna wewnętrzna linia zasilająca. W rozdzielnicy głównej znajdują się zabezpieczenia poszczególnych wewnętrznych linii zasilających.

Wewnętrza linia zasilająca to obwód zasilający tablice rozdzielcze (rozdzielnice), z których zasilane są instalacje odbiorcze. Inaczej rzecz ujmując wewnętrzne linie zasilające wraz z odgałęzieniami stanowią układ zasilający w energię poszczególne lokale.

Instalacja odbiorcza jest to część instalacji znajdująca się za układem pomiarowym, służącym do rozliczeń między dostawcą a odbiorcą energii elektrycznej, a w przypadku braku układu pomiarowego – za wyjściowymi zaciskami pierwszego urządzenia zabezpieczającego instalację odbiorcy od strony zasilania.

W zależności od rodzaju budynku, jego wielkości, usytuowania i stopnia wyposażenia w urządzenia elektryczne, stosuje się też różne rozwiązania poszczególnych elementów instalacji. Stopień skomplikowania rośnie wraz z metrażem budynku i jego przeznaczeniem. W tych przypadkach występują również znacznie zwiększone wymagania co do eksploatacji instalacji i urządzeń.

Wymagania dotyczące wyposażenia instalacji

Wymagania dotyczące wyposażenia technicznego instalacji elektrycznych budynków określa rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (J.t.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1422).

Według przepisów ww. rozporządzenia w instalacjach elektrycznych należy stosować:

─ złącza instalacji elektrycznej budynku, umożliwiające odłączenie od sieci zasilającej i usytuowanej w miejscu dostępnym dla dozoru i obsługi oraz zabezpieczone przed uszkodzeniami, wpływami atmosferycznymi, a także ingerencją osób niepowołanych,

─ oddzielny przewód ochronny i neutralny, w obwodach rozdzielczych i odbiorczych,

─ urządzenia ochronne różnicowoprądowe uzupełniające podstawową ochronę przeciwporażeniową i ochronę przed powstaniem pożaru, powodujące w warunkach uszkodzenia samoczynne wyłączenie zasilania;

─ wyłączniki nadprądowe w obwodach odbiorczych;

─ zasadę selektywności (wybiórczości) zabezpieczeń;

─ przeciwpożarowe wyłączniki prądu;

─ połączenia wyrównawcze główne i miejscowe, łączące przewody ochronne z częściami przewodzącymi innych instalacji i konstrukcji budynku;

─ zasadę prowadzenia tras przewodów elektrycznych w liniach prostych, równoległych do krawędzi ścian i stropów;

─ przewody elektryczne z żyłami wykonanymi wyłącznie z miedzi, jeżeli ich przekrój nie przekracza 10 mm2;

─ urządzenia ochrony przeciwprzepięciowej.

Ważną zasadą dotyczącą bezpiecznej eksploatacji instalacji elektrycznej jest prowadzenie i rozmieszczenie urządzeń elektrycznych w budynku w sposób zapewniający bezkolizyjność z innymi instalacjami w zakresie odległości i ich wzajemnego usytuowania.

Dodatkowo przewody oraz kable elektryczne należy prowadzić w sposób umożliwiający ich wymianę, bez potrzeby naruszania konstrukcji budynku. Także obwody instalacji elektrycznej w budynku należy prowadzić w obrębie każdego mieszkania lub lokalu użytkowanego.

W przypadku uziemienia jako uziomy instalacji elektrycznej należy wykorzystywać przede wszystkim metalowe konstrukcje budynków, zbrojenia fundamentów i ścian oraz prowadzących prąd instalacji wodociągowych i centralnego ogrzewania, pod warunkiem uzyskania zgody jednostki eksploatującej sieć.

Podstawa prawna:

  1. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (J.t.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1422).

Skomentuj