
Zmiana terminu wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy
Zgodnie z art. 171 § 1 Kodeksu pracy (dalej: KP), w przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny.
W oparciu o tak sformułowane brzmienie przywołanego przepisu w orzecznictwie przyjmuje się, że wspomniany ekwiwalent pracodawca zobowiązany jest wypłacić w ostatnim dniu zatrudnienia. Obecnie trwają prace nad nowelą do Kodeksu pracy, która ma dokonać zmiany w tym zakresie.
Dopóki trwa stosunek pracy pracownik może wykorzystać przysługujący mu urlop wypoczynkowy w naturze, czyli przez jego wybranie w postaci płatnego zwolnienia od pracy. Z chwilą ustania stosunku pracy ta możliwość przepada i prawo do wykorzystania urlopu wypoczynkowego w naturze u danego pracodawcy przekształca się w prawo do pieniężnej rekompensaty w postaci ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. W konsekwencji tego faktu, w dniu ustania stosunku pracy rozpoczyna bieg termin przedawnienia roszczenia o ekwiwalent pieniężny za niewykorzystane w naturze, a nieprzedawnione urlopy wypoczynkowe (por. m.in. wyrok SN z dnia 29.03.2001 r., I PKN 336/00, OSNP 2003/1/14; wyrok SN z dnia 25.11.2009 r., I OSK 560/09, Legalis Nr 212815).
Skomentuj