ADR 2013 opublikowany
W dniu 16 lipca 2013 r. pod pozycją 815 Dziennika Ustaw opublikowano oświadczenie rządowe z dnia 28 maja 2013 r. w sprawie wejścia w życie zmian do załączników A i B Umowy europejskiej.
Dotyczą ona międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r., zwanej dalej „ADR 2013”.
Zmiany te weszły w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., z tym że do dnia 30 czerwca 2013 r. można było także obowiązujące w tym zakresie przepisy poprzedniej wersji ADR ogłoszonej w Dz. U. z 2011 r. Nr 110, poz. 641, zwanej „ADR 2011”.
Od dnia 1 lipca 2013 r. można stosować jedynie przepisy ADR 2013.
Poniżej przedstawiamy ważniejsze zmiany wprowadzone w ADR 2013.
Część 1 Przepisy ogólne
1. Nowy podrozdział 1.1.3.9
1.1.3.9. Wyłączenia dotyczące towarów niebezpiecznych stosowanych podczas przewozu jako czynnik chłodzący lub klimatyzujący
Towary niebezpieczne, które są tylko gazami duszącymi (które rozcieńczają lub zastępują tlen w powietrzu), gdy są stosowane w pojazdach lub kontenerach w celach chłodzenia lub klimatyzowania, podlegają tylko przepisom rozdziału 5.5.3.
2. Nowy rozdział 1.1.5
1.1.5. Stosowanie norm
Jeżeli wymagane jest stosowanie normy, a występują jakiekolwiek rozbieżności pomiędzy tą normą i przepisami ADR, to przepisy ADR mają pierwszeństwo.
3. Zmiany w rozdziale 1.2.1 Definicje
Dodano nowe definicje:
„Gaz skroplony węglowodorowy (LPG)” oznacza gaz skroplony pod niskim ciśnieniem składający się z jednego lub więcej lekkich węglowodorów przypisanych tylko do numerów UN: 1011, 1075, 1965, 1969 lub 1978 i które zawierają głównie propan, propen, butan, izomery butanu, buten ze śladowymi ilościami innych gazów węglowodorowych.
UWAGA 1: Gazów palnych przypisanych do innych numerów UN nie uznaje się za LPG.
UWAGA 2: W przypadku UN 1075, patrz UWAGA 2 pod 2F dla UN 1965 w pozycji dotyczącej gazów skroplonych, podana w tabeli pod 2.2.2.3.
„Masa netto materiałów wybuchowych (NEM)” oznacza całkowitą masę materiałów wybuchowych, bez opakowań, obudów itp.
„Naczynie ciśnieniowe awaryjne” oznacza naczynie ciśnieniowe o pojemności wodnej nie większej niż 1000 litrów, w którym umieszcza się uszkodzone, wadliwe, nieszczelne lub niezgodne naczynie(a) ciśnieniowe, przeznaczone do przewozu, na przykład w celu ich odzyskania lub utylizacji.
4. Zmiany w rozdziale 1.3.1
Zgodnie z nowym brzmieniem uwag 1 i 2 w tym rozdziale, nie ma obowiązku szkolenia – na podstawie jego przepisów – doradców ds. bezpieczeństwa (szkolonych na podstawie rozdziału 1.8.3) oraz załogi pojazdu (szkolonej na podstawie działu 8.2). W konsekwencji doradcy i kierowcy, którzy przeszli takie szkolenia i zdali wymagane egzaminy, nie podlegają szkoleniom u swojego pracodawcy, określonym w dziale 1.3. Należy podkreślić, że zwolnienie to nie obejmuje szkolenia w zakresie ochrony towarów niebezpiecznych, określonego w rozdziale 1.10.2.
5. Zmiany w podrozdziale 1.9.5.2
W punkcie 1.9.5.2.2 zmieniona została definicja tunelu kategorii E. Zakaz wjazdu do tunelu tej kategorii został rozszerzony na towary niebezpieczne pakowane w ilościach ograniczonych (zgodnie z przepisami działu 3.4), jeżeli łączna masa brutto tych towarów w jednostce transportowej przekracza 8 ton.
6. Zmiany w rozdziale 1.10.3 Przepisy dotyczące towarów niebezpiecznych dużego ryzyka
Towary niebezpieczne dużego ryzyka zostały podzielone na dwie grupy. Do pierwszej z nich zaliczono towary klas innych niż klasa 7, a do drugiej grupy – towary klasy 7 (materiały promieniotwórcze dużego ryzyka). Materiały promieniotwórcze dużego ryzyka to materiały o aktywności równej lub większej od transportowego progu bezpieczeństwa wynoszącego 3000 A2 na jedną sztukę przesyłki, z wyjątkiem tych radionuklidów, dla których transportowy próg bezpieczeństwa podano w nowej tabeli.
Część 2 Klasyfikacja
1. Zmiany w punkcie 2.1.3.5.5
Rozszerzenie możliwości uproszczonego klasyfikowania odpadów zagrażających środowisku:
Jeżeli wiadome jest, że odpad ma tylko właściwości zagrażające środowisku, to może być zaliczony do III grupy pakowania, pod UN 3077 (odpady stałe) lub UN 3082 (odpady ciekłe).
2. Zmiany w rozdziale 2.2.2 Klasa 2 Gazy
Zmiana w punkcie 2.2.2.1.2 Wykaz towarów klasy 2, przez dodanie nowego pkt 8 o brzmieniu:
8. Chemikalia pod ciśnieniem: ciecze, pasty lub proszki, pod ciśnieniem propelenta (gazu wypędzającego), który odpowiada definicji gazu sprężonego lub skroplonego lub ich mieszanin.
Dodano punkt 2.2.2.1.7 Chemikalia pod ciśnieniem.
Chemikalia pod ciśnieniem (numery UN od 3500 do 3505) zaliczone są do jednej z następujących grup, zgodnie z ich właściwościami niebezpiecznymi: A – duszące, F – palne, T – trujące, C – żrące, FC – palne, żrące, TF – trujące, palne.
Zaliczenie to zależy od charakterystyk zagrożeń stwarzanych przez składniki w różnych stanach skupienia: propelenta, cieczy, lub materiału stałego.
3. Zmiany w rozdziale 2.2.3 Klasa 3 Materiały ciekłe zapalne
Zmiana w punkcie 2.2.3.1.2 Wykaz towarów klasy 3, przez dodanie nowego pkt F3 o brzmieniu:
F3 Przedmioty zawierające materiały ciekłe zapalne.
Część 3 Wykaz towarów niebezpiecznych, przepisy szczególne oraz wyłączenia dotyczące towarów niebezpiecznych pakowanych w ilościach ograniczonych i wyłączonych
1. Dział 3.2 Wykaz towarów niebezpiecznych
W rozdziale 3.2.1. Tabela A: Wykaz towarów niebezpiecznych dodano 11 nowych pozycji (UN 3497 dwukrotnie oraz UN 3498–3506), w tym wspomniane już wyżej chemikalia pod ciśnieniem (UN od 3500 do 3505).
2. Dział 3.4 Towary niebezpieczne zapakowane w ilościach ograniczonych
W rozdziale 3.4.1 rozszerzono listę przepisów obowiązujących w przypadku przewozu towarów pakowanych w ilościach ograniczonych m.in. o nowy rozdział 8.6.4 oraz nowy podrozdział 7.5.2.4.
W rozdziale 3.4.13 (a) wprowadzono zmianę na mocy której, jednostki transportowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 12 ton, przewożące ponad 8 ton brutto sztuk przesyłki z towarami niebezpiecznymi pakowanymi w ilościach ograniczonych, powinny być oznakowane z przodu i z tyłu zgodnie z rozdziałem 3.4.15, z wyjątkiem przypadku, gdy te jednostki transportowe zawierają inne towary niebezpieczne, dla których wymagane jest oznakowanie tablicami barwy pomarańczowej zgodnie z rozdziałem 5.3.2. Wtedy jednostka transportowa może być oznakowana jedynie wymaganymi tablicami barwy pomarańczowej, albo jednocześnie tablicami barwy pomarańczowej zgodnie z przepisami rozdziału 5.3.2 i znakami zgodnie z przepisami rozdziału 3.4.15.
Natomiast zgodnie ze zmienioną literą (b) w rozdziale 3.4.13 kontenery przewożące ponad 8 ton brutto sztuk przesyłki z towarami niebezpiecznymi pakowanymi w ilościach ograniczonych, które znajdują się na jednostkach transportowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 12 ton, powinny być oznakowane na wszystkich czterech ścianach bocznych zgodnie z rozdziałem 3.4.15, za wyjątkiem, gdy kontener zawiera inne towary niebezpieczne, dla których wymagane jest oznakowanie nalepkami zgodnie z rozdziałem 5.3.1. W tym przypadku, kontener może być oznakowany tylko wymaganymi nalepkami albo jednocześnie nalepkami, zgodnie z rozdziałem 5.3.1 i oznakowaniem zgodnie z rozdziałem 3.4.15.
Część 5 Procedury nadawcze
1. Zmiana w rozdziale 5.1.2 Używanie opakowań zbiorczych
W pkt 5.1.2.1 (a) (ii) dodano obowiązek znakowania opakowania zbiorczego znakiem dla materiałów zagrażających środowisku, jeżeli jest to wymagane dla sztuk przesyłki w rozdziale 5.2.1.8 (w przypadku, gdy oznakowanie sztuk przesyłki w opakowaniu zbiorczym jest niewidoczne).
2. Zmiany w dziale 5.2 Oznakowanie i umieszczanie nalepek ostrzegawczych
W podrozdziale 5.2.1.1 określono minimalną wysokość numeru UN i liter „UN”, które powinny mieć co najmniej 12 mm, z wyłączeniem sztuk przesyłki o pojemności 30 litrów lub mniej, lub maksymalnej masie netto 30 kg oraz cylindrów o pojemności wodnej 60 litrów lub mniej – wtedy minimalna wysokość to 6 mm, oraz z wyłączeniem sztuk przesyłki o pojemności do 5 litrów lub masie do 5 kg – wtedy wysokość ta powinna być odpowiednia do wymiarów sztuki przesyłki.
Według zmienionego 5.2.1.9.2 strzałki kierunkowe nie są wymagane na opakowaniach zewnętrznych zawierających:
(a) naczynia ciśnieniowe, z wyjątkiem naczyń kriogenicznych,
(b) towary niebezpieczne w opakowaniach wewnętrznych o pojemności nie większej niż 120 ml, jeżeli pomiędzy tymi opakowaniami a opakowaniem zewnętrznym znajduje się materiał absorbujący w ilości wystarczającej do wchłonięcia całej zawartości ciekłej,
(c) materiały zakaźne klasy 6.2 w opakowaniach pierwotnych o pojemności nie większej niż 50 ml,
(d) przedmioty, które pozostają szczelne we wszystkich położeniach (np. termometry z alkoholem lub rtęcią i aerozole),
(e) towary niebezpieczne w hermetycznie zamkniętych opakowaniach wewnętrznych o pojemności nie większej niż 500 ml każde,
a także sztukach przesyłki zawierających materiały promieniotwórcze klasy 7 w sztukach przesyłki typów: IP-2, IP-3, A, B(U), B(M) lub C.
3. Zmiany w rozdziale 5.3.2 Oznakowanie tablicami barwy pomarańczowej
W punkcie 5.3.2.1.1 dodano zdanie:
Jeżeli przyczepa zawierająca towary niebezpieczne została odłączona od pojazdu samochodowego w trakcie przewozu towarów niebezpiecznych, to tablica barwy pomarańczowej powinna pozostać z tyłu przyczepy.
4. Nowy rozdział 5.5.3. Przepisy szczególne mające zastosowanie do sztuk przesyłki pojazdów i kontenerów zawiarających materiały wykazujące zagrożenie uduszeniem w przypadku, gdy są używane do celów chłodzenia lub klimatyzowania (takie jak suchy lód (UN 1845) lub azot, schłodzony skroplony, (UN 1977) lub argon, schłodzony, skroplony, (UN 1951))
Przepisy tego rozdziału nie mają zastosowania do gazów w urządzeniach chłodniczych oraz nie dotyczą towarów niebezpiecznych użytych do chłodzenia lub klimatyzowania cystern lub MEGC podczas przewozu.
Osoby zaangażowane w przeładunek lub przewóz schłodzonych lub klimatyzowanych pojazdów lub kontenerów powinny być przeszkolone odpowiednio do zakresu ich odpowiedzialności.
Opakowania zawierające czynnik chłodzący lub klimatyzujący powinny być przewożone w dobrze wentylowanych pojazdach i kontenerach.
Opakowania zawierające towary niebezpieczne użyte do chłodzenia lub klimatyzowania powinny być oznakowane nazwą tych towarów niebezpiecznych z kolumny (2) Tabeli A z działu 3.2 poprzedzoną wyrażeniem, odpowiednio „JAKO CZYNNIK CHŁODZĄCY” lub „JAKO CZYNNIK KLIMATYZUJĄCY” w języku urzędowym kraju pochodzenia oraz, jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim, również w języku angielskim, francuskim lub niemieckim.
Oznakowanie powinno być trwałe, czytelne, o rozmiarze odpowiednim do rozmiaru opakowania oraz umieszczone w miejscu dobrze widocznym.
Pojazdy i kontenery zawierające materiały niebezpieczne użyte podczas przewozu do chłodzenia lub klimatyzowania powinny być oznakowane znakiem ostrzegawczym, przedstawionym poniżej, umieszczonym w każdym punkcie dostępu tak, aby był łatwo widoczny dla osób otwierających lub wchodzących do pojazdu lub kontenera.
Znak ten powinien pozostać na pojeździe lub kontenerze do momentu spełnienia następujących warunków:
a) pojazd lub kontener został poddany wentylacji w celu usunięcia szkodliwego stężenia czynnika chłodzącego lub klimatyzującego; oraz
b) chłodzone lub klimatyzowane towary zostały rozładowane.
Znak ostrzegawczy powinien być prostokątny, o szerokości co najmniej 150 mm i wysokości co najmniej 250 mm. Znak ostrzegawczy powinien zawierać:
a) słowo „UWAGA” (ang. „WARNING”) o literach w kolorze czerwonym lub białym oraz wysokości liter co najmniej 25 mm, zapisane w języku urzędowym kraju pochodzenia oraz, jeżeli językiem tym nie jest język angielski, francuski lub niemiecki, również w języku angielskim, francuskim lub niemieckim; oraz
b) nazwę wskazaną w kolumnie 2 Tabeli A w dziale 3.2, po której umieszcza się wyrażenie, odpowiednio „JAKO CZYNNIK CHŁODZĄCY” lub „JAKO CZYNNIK KLIMATYZUJĄCY”, umieszczoną poniżej symbolu, o literach koloru czarnego na białym tle oraz wysokosci liter co najmniej 25 mm, zapisane w języku urzędowym kraju pochodzenia oraz, jeżeli językiem tym nie jest język angielski, francuski lub niemiecki, również w języku angielskim, francuskim lub niemieckim.
Część 7 Przepisy dotyczące warunków przewozu, załadunku, rozładunku oraz manipulowania ładunkiem
1. Nowy podrozdział 7.5.2.4
Ładowanie razem towarów niebezpiecznych zapakowanych w ilościach ograniczonych z jakimkolwiek rodzajem materiałów i artykułów wybuchowych, z wyłączeniem podklasy 1.4 oraz UN 0161 i UN 0499, jest zabronione.
2. Zmiana w podrozdziale 7.5.7.1
Stanowi ona, iż mocowanie ładunku zawierającego towary niebezpieczne uważa się za prawidłowe, jeżeli spełnione są wymagania normy EN 12195-1:2010.
Skomentuj