Kiedy pracodawca jest związany wnioskiem pracownika?
Pomimo kierowniczej roli, jaką w ramach stosunku pracy odgrywa pracodawca i wynikającego z niej organizacyjnego podporządkowania pracownika względem pracodawcy, przepisy kodeksu pracy przewidują kilka sytuacji, w których pracodawca zobowiązany jest do działania zgodnego z wolą pracownika. W tym kontekście chodzi w głównej mierze o wnioski w sprawie określonych uprawnień, które pracodawca zobligowany jest rozpatrzeć pozytywnie.
Chronologicznie rzecz ujmując, pierwszym tego typu wnioskiem jest wniosek o wypłatę wynagrodzenia za pracę i innych wynikających ze stosunku pracy świadczeń do rąk własnych pracownika (art. 221 § 3 pkt 5 KP). Regułą jest wypłata wynagrodzenia na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, chyba że pracownik złożył wspomniany wniosek (art. 86 § 3 KP). Swą decyzję w przedmiotowym zakresie pracownik może zmienić w każdym czasie.
Kolejny wniosek, który obliguje pracodawcę do określonego działania został przewidziany w art. 294 § 4 KP. Na jego podstawie pracownik zatrudniony w oparciu o umowę o pracę na okres próbny może żądać od pracodawcy podania rzeczywistej przyczyny uzasadniającej jej rozwiązanie albo przyczyny nie zawarcia umowy na czas określony po ustaniu umowy na okres próbny. Na odpowiedź pracodawca ma 7 dni liczonych od daty otrzymania wniosku.
Skomentuj