Moment nabycia uzupełniającego urlopu wypoczynkowego

W jaki sposób ustalić wymiar urlopu, jeśli w trakcie roku pracownik nabywa prawo do większej ilości dni urlopu wypoczynkowego, czyli prawo do tzw. urlopu uzupełniającego?

Mam problem z przekonaniem szefa do prawidłowej interpretacji art. 158 KP regulującego uzupełniający urlop wypoczynkowy.

W moim przekonaniu, pracownik może skorzystać z tego urlopu zaraz po uzyskaniu do niego prawa.

Tymczasem mój szef uważa, że aby móc skorzystać z urlopu uzupełniającego pracownik najpierw musi wykorzystać całą pulę urlopu należnego za rok kalendarzowy, w którym nabywa prawo do urlopu w podwyższonym wymiarze. Powołuje się przy tym na wykładnię literalną wspomnianego przepisu. W konsekwencji mój pracodawca uważa, że jeżeli pracownik w roku osiągnięcia 10-letniego stażu pracy nie wykorzystał pełnej puli 20 dni urlopu wypoczynkowego to za ten rok nabywa prawo tylko do 20 dni urlopu, zaś prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 26 dni nabywa dopiero w roku następnym.

Taka interpretacja spowodowała, że jednemu z pracowników naszej firmy pracodawca odmówił prawa do 6 dni urlopu uzupełniającego za rok, w którym osiągnął on staż wymagany do nabycia urlopu w wymiarze 26 dni, jednak ze względu na długotrwałą nieobecność spowodowaną chorobą nie zdołał przed końcem tego roku wykorzystać 20 dni urlopu wypoczynkowego.   

Jak Państwa zdaniem należy zastosować art. 158 KP w praktyce?

Zgodnie z art. 154 § 1 KP, wymiar urlopu wypoczynkowego jest uzależniony od długości okresu zatrudnienia (stażu pracy) i wynosi odpowiednio:

1) 20 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat;

2) 26 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.