Odwołanie stanu epidemii a zawieszenie niektórych obowiązków z zakresu prawa pracy i BHP

Ustawa z dnia 2.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2021 r. poz. 2095), zwana powszechnie „koronaustawą”, wprowadziła szereg szczególnych rozwiązań w zakresie prawa pracy na czas trwania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonych w związku z rozprzestrzenianiem się zakażeń SARS-CoV-2 wywołującego chorobę określaną jako COVID-19.
Odwołanie w dniu 16.05.2022 r. stanu epidemii i wprowadzenie stanu zagrożenia epidemicznego wywołało szereg wątpliwości co do konieczności bądź możliwości dalszego stosowania niektórych z tych rozwiązań. Wszystko to za sprawą dość niefortunnego sprecyzowania treści części przepisów zawartych w koronaustawie.

Praca zdalna

Żadnych wątpliwości nie budzi możliwość dalszego stosowania pracy zdalnej na zasadach art. 3 koronaustawy w związku z odwołaniem stanu epidemii.

Przepis ten stanowi, że ta forma organizacji pracy może być stosowana „w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu”.

Innymi słowy, dopóki nie odwołano obydwu wspomnianych stanów (epidemii oraz zagrożenia epidemicznego) i nie upłynął okres 3 miesięcy od tego momentu – pracodawca może zlecić pracownikowi pracę w formie zdalnej.

Odwołanie stanu epidemii i „zastąpienie go” stanem zagrożenia epidemicznego w żaden sposób nie wpłynęło na omawiane uprawnienie przysługujące pracodawcom.