Pierwsza pomoc w przypadku tonącego

Najczęstszą przyczyną wypadków, a w skrajnych sytuacjach śmierci, okresu letniego są utonięcia. Częstym powodem tych zdarzeń jest brawura, brak wyobraźni, alkohol oraz podejmowanie ryzyka w czasie kąpieli.

Utonięcie jest to rodzaj uduszenia gwałtownego, do którego dochodzi na skutek zablokowania  dróg oddechowych płynem, najczęściej wodą.

Pełny proces tonięcia trwa około od 3 do 6 minut.

Etapy tonięcia:

    • wstrzymanie oddechu – trwa tak długo, aż zgromadzony dwutlenek węgla stanie się przyczyną pobudzenia środka oddechowego i wznowi oddychanie,
    • wznowienie oddechu – broniąc się przed przedostaniem się wody do płuc tonący zaczyna ją połykać,
    • połykanie wody – trwa tak długo, aż żołądek wypełni się wodą i dojdzie do wymiotów,
    • przedostawanie się wody do płuc – niedotlenienie organizmu powoduje utratę świadomości, zwiotczenie mięśni i w końcu zalewanie wodą płuc.

Bardzo ważnym czynnikiem mającym wpływ na ratowanie życia osoby tonącej jest szybkość podejmowania działań przez świadków, którzy zazwyczaj podejmują czynności ratownicze jako pierwsi.

Do czynników bezpośrednio odpowiedzialnych za rozpoczęcie procesu tonięcia można zaliczyć:

    • wstrząs termiczny – nagłe ochłodzenie rozgrzanego ciała;
    • nadmierne wyziębienie organizmu;
    • kurcze mięśniowe.

Czynniki, które pośrednio doprowadzają do procesu tonięcia nazywane są okolicznościami tonięcia i są to:

    • lekceważenie wody,
    • alkohol,
    • wiry,
    • miejsca bagniste i wodorosty,
    • zimne prądy,
    • wywrócenie się jednostki pływającej,
    • wypadnięcie za burtę.

Pierwsza pomoc po ewakuacji tonącego na brzeg:

  1. Rozpocznij od stabilizacji kręgosłupa szyjnego, w połączeniu z równoczesnym udrożnieniem dróg oddechowych. Szczególnie jest to istotne w przypadku podejrzenia skoku do płytkiej wody;
  2. Sprawdź przytomność poszkodowanego (potrząśnij ramionami i zapytaj czy wszystko w porządku);
  3. Nawet w sytuacji jeśli poszkodowany jest przytomny, należy cały czas (aż do momentu dowiezienia do szpitala) stabilizować kręgosłup szyjny;
  4.  Wezwać pomoc;
  5.  Udrożnić drogi oddechowe nieprzytomnego. Oczyścić jamę ustną z zanieczyszczeń (rośliny, wymiociny). Nigdy nie należy kierować głowy na bok (ryzyko uszkodzenia rdzenia kręgowego!). Z tego samego powodu udrażniając drogi oddechowe nie odchylać głowy poszkodowanego ku tyłowi, tylko unosić żuchwę;
  6.  Sprawdzić oddech (10 sekund obserwacji klatki piersiowej i słuchania nad ustami poszkodowanego);
  7.  Przy braku oddechu – rozpocząć od 5 wdechów ratowniczych;
  8.  Jeżeli istnieje podejrzenie aspiracji ciała obcego do dróg oddechowych, można wykonać 5 uciśnięć na nadbrzusze w kierunku do mostka;
  9.  Rozpocząć resuscytacje.

Podstawowe zasady resuscytacji u osoby dorosłej (na lądzie)

Ad. 1) – Ocena bezpieczeństwa

Zawsze należy pamiętać o własnym bezpieczeństwie i przez cały czas starać się minimalizować ryzyko zarówno dla siebie, jak i dla ratowanego. Poszkodowanego należy wydobyć z wody jak najszybciej, a resuscytację rozpocząć tak szybko jak to tylko możliwe.

Ad. 2) – Ocena przytomności

Należy poklepać poszkodowanego po ramieniu. Następnie zadać proste pytanie, na które każdy nawet wybudzony z głębokiego snu jest w stanie odpowiedzieć: „Jak się nazywasz? Ile masz lat? Co się stało?”. Jeżeli poszkodowany nie reaguje, świadczy to o tym, że jest nieprzytomny.

Ad. 3) – Wołanie o pomoc

Jeśli poszkodowany nie reaguje, zwrócić się o pomoc, bo być może będzie potrzebna. Poprosić kogoś ze świadków zdarzenia, aby przyniósł apteczkę i wezwał służby ratunkowe.

Ad. 4) – Udrożnienie dróg oddechowych

U osoby nieprzytomnej samoistnie dochodzi do zablokowania dróg oddechowych przez opadający język i nagłośnię. Stanąć z boku poszkodowanego. Odgiąć głowę ku tyłowi kładąc rękę na czole poszkodowanego i unieść żuchwę dwoma palcami drugiej ręki. Sprawdzić zawartość jamy ustnej. Przeszkodą może być proteza, wymiociny lub pokarm. Sięgnąć palcem wskazującym do jamy ustnej i usunąć ciało obce. Nie należy wykonywać tego manewru na ślepo.

Ratując osobę tonącą pamiętaj, iż jest ona w stresie i może zachowywać się agresywnie, co utrudnia wyciągnięcie jej z wody, ale także stwarza zagrożenie dla ratowników. 

Skomentuj