Zagraniczne L4 nie zawsze musi być przetłumaczone na język polski

Zwolnienie lekarskie, wystawiane przez lekarza, jest dokumentem stwierdzającym czasową niezdolność do pracy pracownika. Co w sytuacji, gdy do choroby bądź wypadku dojdzie w trakcie zagranicznej podróży służbowej? Czy zaświadczenie wydane w języku obcym uprawnia do pobierania zasiłku chorobowego w Polsce?

Pytanie od czytelnika:

Dość często realizujemy zlecenia w różnych krajach UE, oddelegowując do ich wykonania naszych pracowników. W trakcie realizacji obecnego zlecenia jeden z naszych pracowników poważnie rozchorował się i przez dwa tygodnie był niezdolny do pracy.

Jego stan zdrowia nie pozwolił mu na powrót do kraju. Skorzystał z wizyty u miejscowego lekarza. Po badaniu otrzymał „zwolnienie lekarskie” na tydzień a po jego zakończeniu kolejne „zwolnienie lekarskie” również na tydzień.

Będąc jeszcze za granicą wysłał nam ich zdjęcie MMS-em. A teraz po powrocie dostarczył oryginały. Oczywiście dokumenty te wystawione są w języku obcym i różnią się wyglądem od naszych polskich L-4.

Z treści dokumentu wynika, że potwierdza on okres (okresy) choroby. Jest opieczętowane pieczęcią imienną lekarza i jego podpisem własnoręcznym.

Taka sytuacja zdarzyła nam się po raz pierwszy. Przyznam, że nie mam pojęcia, czy tego typu dokument możemy rzeczywiście potraktować tak samo jak polskie zwolnienie lekarskie. Czy takie zwolnienie musi być potwierdzone przez polskiego lekarza? Czy pracownik powinien je przetłumaczyć na język polski? Czy ma to być tłumaczenie dokonane przez tłumacza przysięgłego? Czy też mamy te dokumenty honorować w wersji obcojęzycznej, bez potrzeby tłumaczenia i w takiej postaci mogą być podstawą do wypłacenia wynagrodzenia chorobowego czy zasiłku chorobowego?

Zgodnie regułą wynikającą z art. 53 ust. 1 tzw. ustawy zasiłkowej, czyli ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2022 r. poz. 1732 ze zm.), przy ustalaniu prawa do zasiłków (oraz wynagrodzenia chorobowego) i ich wysokości dowodami stwierdzającymi czasową niezdolność do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne albo konieczność osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny są zaświadczenia lekarskie w formie dokumentu elektronicznego (e-ZLA) albo wydruk zaświadczenia lekarskiego z systemu teleinformatycznego udostępnionego przez ZUS na zasadach określonych w ustawie.