Długość okresów wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na okres próbny został uzależniony od długości okresu, na który dana umowa została zawarta (długość okresu próbnego) i wynosi odpowiednio: 1) 3 dni robocze, jeżeli okres próbny nie przekracza 2 tygodni; 2) 1 tydzień, jeżeli okres próbny jest dłuższy niż 2 tygodnie; 3) 2 tygodnie, jeżeli okres próbny wynosi 3 miesiące (zob. art. 34 KP). W praktyce najczęściej problemy sprawia prawidłowe określenie 3-dniowego okresu wypowiedzenia przewidzianego dla najkrótszych umów o pracę omawianego typu.
Jak i kiedy zapoznać pracowników ze zmianami regulaminu pracy, w przypadku ich usprawiedliwionej nieobecności?
Mniej przepracowanych godzin w tygodniu, to mniej wytworzonych dóbr i usług oraz wyższe koszty dla przedsiębiorstw - mówią PAP przedstawiciele pracodawców. Związki zawodowe wskazują, że rozwiązanie wpływa na większą wydajność pracowników, obawiają się jednak obniżki wynagrodzeń.
Czy pracownikowi należy się odprawa pieniężna, jeżeli przy wypowiedzeniu zmieniającym nie przyjął on nowych warunków pracy i nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy?
Świadectwo pracy jest dokumentem potwierdzającym okres zatrudnienia u danego pracodawcy. W większości przypadków dokument ten wydaje się pracownikowi, gdy zatrudnienie definitywnie ustaje. Czasami jednak świadectwo pracy wydawane jest jeszcze w okresie trwającego zatrudnienia.
Umowa pracownicy zatrudnionej na czas określony została wydłużona do dnia porodu zgodnie z przepisami kodeksu pracy. Pracownica jednak nie zgadza się z dniem ustania stosunku pracy, który jest także dniem porodu, wpisanym przez pracodawcę w świadectwie pracy. Jej zdaniem pracodawca popełnił błąd w świadectwie pracy i wymaga ono poprawy. Kto w tej kwestii ma rację?
Kto jest uprawniony do wystawienia świadectwa pracy osobie zarządzającej zakładem pracy w imieniu pracodawcy?
Zakład Ubezpieczeń Społecznych organizuje konkurs dla płatników składek na dofinansowanie projektów poprawiających bezpieczeństwo pracy oraz zmniejszających oddziaływanie szkodliwych czynników w miejscu pracy. Na ten cel przeznaczono 120 mln zł.
Rzeczywiście prowadzimy analizy dotyczące czasu pracy, długości urlopów, dni pracy - powiedziała w piątek w Polsat News ministra rodziny, pracy i polityki społecznej Agnieszka Dziemianowicz-Bąk. Dodała, że resort przygląda się pilotażom skrócenia tygodnia pracy, które wprowadzają same przedsiębiorstwa.
Zgodnie z art. 151(2) KP, zasadniczą formą rekompensaty za pracę świadczoną w warunkach przekroczenia normy dobowej (dobowe godziny nadliczbowe) stanowi udzielenie w zamian czasu wolnego. Innymi słowy, jako rekompensatę za pracę nadliczbową w pierwszej kolejności należy zapewnić pracownikowi możliwość wykorzystania czasu wolnego, a dopiero przy jego niezapewnieniu (niezależnie od przyczyn) – zapewnić rekompensatę pieniężną, czyli wypłacić wynagrodzenie wraz z dodatkiem. Wymiar rekompensaty czasem wolnym uzależniony jest od tego, która ze stron stosunku pracy wystąpi z inicjatywą jego udzielenia. Jeżeli wniosek w tym przedmiocie złoży pracownik (przysługuje mu pierwszeństwo) wtedy czas wolny jest mu udzielany w wymiarze odpowiadającym liczbie przepracowanych godzin nadliczbowych, czyli w proporcji 1:1 np. za jedną przepracowaną godzinę nadliczbową - jedna godzina czasu wolnego. Jeżeli natomiast omawiana forma rekompensaty udzielana jest z inicjatywy pracodawcy, wówczas czas wolny jest udzielany w proporcji 1:1,5 np. za jedną przepracowaną godzinę nadliczbową – półtorej godziny czasu wolnego. Z przywołanego na wstępie przepisu nie wynika w jakim terminie pracownik powinien złożyć wniosek o uzyskanie czasu wolnego za przepracowane nadgodziny. Kwestia ta została rozstrzygnięta w doktrynie.