Warunki pracy, czyli zespół czynników występujących w środowisku pracy, wynikających z procesu pracy oraz czynników związanych z wykonywaniem pracy, bezspornie wpływają na zdrowie pracowników. Jak wynika z danych Głównego Urzędu Statystycznego w 2019 r. (według stanu w dniu 31 grudnia) liczba osób zatrudnionych w warunkach zagrożenia wyniosła 532,3 tys. Jednym z negatywnych skutków pracy w warunkach narażenia zawodowego może okazać się dla pracownika choroba zawodowa. Ochrona zdrowia ludzi pracujących w Polsce kształtowana jest przez system prawny obejmujący normy prawne o charakterze powszechnie obowiązującym oraz normy wewnątrzzakładowe. W praktyce natomiast najistotniejszą rolę w zakresie ochrony zdrowia pracujących odgrywa pracodawca. Fundamentalnym obowiązkiem każdego pracodawcy jest zapewnienie pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Szczególne obowiązki pracodawcy związane są z chorobami zawodowymi pracowników, począwszy od obowiązku zgłoszenia ich podejrzenia. Celem artykułu jest przedstawienie procedury dotyczącej chorób zawodowych (od zgłoszenia podejrzenia do stwierdzenia choroby zawodowej) i obowiązków pracodawcy w przedmiotowym zakresie. Pojęcie choroby zawodowej W polskim prawie od lat istnieje normatywna definicja choroby zawodowej i jest ona zawarta w Kodeksie pracy. Zgodnie z art. 2351 k.p. za chorobę zawodową uważa się chorobę wymienioną w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia, występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, zwanych „narażeniem zawodowym”. Za chorobę zawodową może być uznana tylko choroba znajdująca się w wykazie takich chorób, określonym w aktualnym rozporządzeniu wykonawczym do Kodeksu pracy. Choroby zawodowe powstają wskutek stałego wykonywania pracy w niedogodnej pozycji,…